Οι τραυματισμοί και η απόδοση των χορευτών: για μία καλύτερη διδασκαλία της χορευτικής αγωγής

- Πριν από το μπαλέτο, είχατε αφοσιωθεί στη γυμναστική. Τελικά την αγάπη σας για την άθληση ποιος σας τη μετέδωσε; «Η μητέρα μου ήταν καθηγήτρια γυμναστικής και η πρώτη που με πήρε από το χέρι και με οδήγησε σε αυτό το δρόμο. Σε εκείνη οφείλω το γεγονός ότι συνέδεσα από πολύ μικρή ηλικία τη ζωή μου με την άθληση, την τέχνη, αλλά και το πάθος να τα υπηρετείς σε ένα υψηλό επίπεδο. Αλλά κι ο μπαμπάς μου, παρόλο που δεν είχε σχέση, με ενθάρρυνε συνεχώς». Σιλβί Γκιλέμ, συνέντευξη, περιοδικό “Επτά” της “E”, 3 /7/ 2011

Του Παναγιώτη Πετρογιάννη *

Λέμε συχνά πως κάποιες συγκυρίες είναι ευτυχείς, καλότυχες• τα πράγματα συμπίπτουν ευχάριστα. Τον προηγούμενο Σεπτέμβρη, η Donna Krasnow και η Virginia Wilmerding δημοσίευσαν στο ιστολόγιο του International Association of Dance Medicine and Science , τρία κείμενα για ένα θέμα που το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό, καθοριστικό για την κινητική ανάπτυξη των χορευτών (αλλά και κάθε παιδιού) και για το οποίο ήθελα να γράψω κάτι σχετικό από καιρό. Έτσι, όταν έγινε η πρόταση από τη διεύθυνση του Dancetheater.gr για τη δημιουργία μια μόνιμης στήλης για ζητήματα σχετικά με την υγεία των χορευτών, δέχθηκα με χαρά. Σκέφθηκα πως θα ήταν μια ευχάριστη σύμπτωση να ξεκινήσει αυτή η συνεργασία με ένα κείμενο για το πως συνδέεται η κινητική ανάπτυξη με τους τραυματισμούς, την απόδοση των χορευτών και την διδασκαλία του χορού. Πυρήνας, κέντρο - λέξεις που απαντούν συχνότατα στον χορό- αυτής της σύνδεσης είναι η εξέταση της κίνησης στα βασικά και θεμελιώδη της στοιχεία: πώς η καλλιέργεια (η ποιότητα) των πιο βασικών κινήσεων και των θεμελιωδών κινητικών προτύπων προσδιορίζει την χορευτική και αθλητική ανέλιξη των παιδιών ∙ σε πολλές περιπτώσεις την καριέρα τους.

Υγεία και Χορός

Μέσα από τη στήλη “Υγεία και Χορός” θα έχουμε τη δυνατότητα να παρουσιάζουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα, ένα ειδικό θέμα που θα σχετίζεται με τις ανάγκες και την υγεία των χορευτών και σταδιακά να αναπτύξουμε μια σειρά ζητημάτων που η εμπειρία και η έρευνα δείχνουν ότι απασχολούν τους χορευτές. Η Dance Medicine and Science (: η επιστήμη που αντλεί γνώση για το σώμα από τον υψηλό αγωνιστικό αθλητισμό και την αθλητιατρική για να τη μεταφέρει και να την ειδικεύσει στον χορό), την οποία παρουσιάσαμε πριν από μερικά χρόνια στη Synaskisi μέσα από την εργασία “Ο Χορευτής ως Αθλητής”, θα είναι οδηγός μας σε αυτή μας την προσπάθεια . Ένα διαφορετικό θέμα από την διεθνή βιβλιογραφία θα επιλέγεται κάθε φορά και θα μεταφέρεται (όπου εκτενές, με την βοήθεια της μεταφραστικής ομάδας fast-type.gr), σχολιασμένο στη γλώσσα μας. Θα συζητηθούν ζητήματα ανατομίας, εργοφυσιολογίας, προπονητικής, εμβιομηχανικής, εκπαίδευσης, διατροφής, τραυματισμών κ.ά. Σκοπός μας είναι να εξετάσουμε πώς η πρακτική εφαρμογή αυτών των γνώσεων μπορεί να βελτιώσει την απόδοση του σώματος και την ποιότητα της κίνησης των χορευτών. Γι’ αυτό θα προσπαθήσουμε σε ορισμένες περιπτώσεις η παρουσίαση να συνοδεύεται από εκπαιδευτικά βίντεο.

Από τη στάση στην κίνηση

Σε παλαιότερο κείμενό τους με τίτλο «Κινητική Μάθηση και διδασκαλία του χορού» οι Krasnow και Wilmerding, τονίζουν τρία σχετικά σημεία:

 Grand plié. Η έρευνα έχει δείξει ότι η πλήρης κάμψη των γονάτων στο grand plié έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των γονάτων. Οι δάσκαλοι χορού παροτρύνονται να σκεφθούν άλλες κινήσεις που να καλλιεργούν το κινητικό πρότυπο που το grand plié ενσωματώνει (λιγότερα grand plié - περισσότερες γενικές προασκήσεις), για να επιβαρύνονται τα γόνατα λιγότερο (εικόνα 3).  Πλευρική και αμφοτερόπλευρη μετακίνηση. Είναι μέρος της παράδοσης του χορού η δεξιά πλευρά του σώματος να κυριαρχεί στη διδασκαλία. Είναι εξίσου σημαντική η καλλιέργεια και της αριστερής πλευράς και οι δάσκαλοι πρέπει να αφιερώνουν παρόμοιο χρόνο κατά τη διδασκαλία.  Barre versus centre. Αναμένεται ότι υπάρχει μεταφορά μάθησης από την μπάρα στο κέντρο. Η επαφή, όμως, του χεριού με τη μπάρα αφαιρεί ικανό (significant) φορτίο στο πόδι στήριξης σε σχέση με τις ασκήσεις στο κέντρο. Οι δάσκαλοι μπορούν να αναλογιστούν αν χορηγείται επαρκής χρόνος και για τις δυο ομάδες ασκήσεων.

Εικόνα 3. Η επιβάρυνση των γονάτων στο grand plié

*Πρώτη δημοσίευση www.dancetheater.gr, 28/3/2016

Injuries and the performance of dancers: for a better teaching of dance education

- Before ballet, you had devoted yourself to gymnastics.

Finally, who passed on your love for sports?

"My mother was a gymnastics teacher and the first to

He took me by the hand and led me down this road.

To her I owe the fact that I connected my life from a very young age with sports, art,

but also the passion to serve them at a high level.

But my dad, even though he wasn't in a relationship, encouraged me all the time."

Sylvie Gillem, interview, magazine "Seven" of "E", 3 /7/ 2011

By Panagiotis Petrogiannis

We often say that some circumstances are happy, good luck, and things coincide pleasantly. Last September, Donna Krasnow and Virginia Wilmerding published on the blog of the International Association of Dance Medicine and Science , three texts on a topic that I consider particularly important, decisive for the motor development of dancers (but also of every child) and about which I have wanted to write something relevant for a long time. So, when the proposal was made by the management of the Dancetheater.gr to create a permanent column on issues related to the health of the dancers, I gladly accepted. I thought it would be a pleasant coincidence to start this collaboration with a text on how motor development is linked to injuries, dancers' performance and dance teaching.

The core, center - words that are most often found in dance - of this connection is the examination of movement in its basic and fundamental elements:how the cultivation (quality) of the most basic movements and fundamental motor patterns determines the dance and athletic development of children, in many cases their career.

Health and Dance

Through the column "Health and Dance" we will have the opportunity to present at regular intervals, a special topic related to the needs and health of dancers and gradually develop a series of issues that experience and research show to concern dancers.

Dance Medicine and Science (: the science that draws knowledge about the body from high competitive sports and sports medicine to transfer it and specialize it in dance), which we presented a few years ago to Synaskisi through the work "The Dancer as an Athlete", will be our guide in this effort. A different topic from the international bibliography will be selected each time and transferred (where extensive, with the help of the fast-type.gr translation team), annotated in our language. Issues of anatomy, ergophysiology, coaching, biomechanics, education, nutrition, injuries, etc. will be discussed.Our goal is to examine how the practical application of this knowledge can improve the performance of the body and the quality of movement of dancers. That is why we will try in some cases to accompany the presentation with video tutorials.

In an earlier text entitled "Motor Learning and Teaching of Dance", Krasnow and Wilmerding stress three relevant points:

Grand plié. Research has shown that complete bending of the knees in the grand plié has a negative effect on the health of the knees. Dance teachers are encouraged to think of other movements that cultivate the motor pattern that the grand plié incorporates (fewer grand pliés - more general exercises), in order to burden the knees less (figure 3).

Lateral and bilateral movement. It is part of the tradition of dancing that the right side of the body dominates teaching. It is equally important to cultivate the left side, and teachers should devote a similar amount of time when teaching.

 Barre versus centre. It is expected that there is a transfer of learning from the bar to the center. However, the contact of the hand with the bar removes a significant load on the support leg compared to the exercises in the center. Teachers can consider whether sufficient time is allocated for both groups of exercises.

*First published www.dancetheater.gr, 28/3/2016